Την Δευτέρα 12 Ιουνίου 2006 το Τμήμα Ελληνικής Φιλολογίας του Δημοκρίτειου Πανεπιστημίου Θράκης πραγματοποίησε στο Κεντρικό Αμφιθέατρο της Πανεπιστημιούπολης Γενική Συνέλευση με θέμα «Εξελίξεις στην Ανώτατη Εκπαίδευση». Στην συνέλευση αυτή εκφωνήθηκε ο παρακάτω λόγος του ανεξάρτητου φοιτητή του τμήματος, Λαμπαδαρίου Ηρακλή, σχετικά με την ίδρυση Ιδιωτικών Πανεπιστημίων.

Καλησπέρα σας.
Δεν θα ήθελα και δεν είναι άλλωστε ο σκοπός μου να εμπλακώ σ’ έναν φαύλο και ατέρμονα κύκλο κατηγοριών των θέσεων των παρατάξεων. Ο λόγος που είμαι σήμερα σ’ αυτό το βήμα είναι καθαρά για να εκθέσω τις απόψεις και τις σκέψεις μου για το άρθρο 16 του Συντάγματος και συγκεκριμένα για το μεγάλο ζήτημα της ίδρυσης ιδιωτικών Πανεπιστημίων, μιας και το ζήτημα αυτό αποτελεί την αφορμή για την πραγματοποίηση καταλήψεων σε περισσότερες από 300 σχολές στη χώρα μας.
Χωρίς περιστροφές και γενικεύσεις, η ίδρυση ιδιωτικών Πανεπιστημίων για να αποδώσει προυποθέτει μια κοινωνία με ενεργό σύστημα αξιολόγησης, σύστημα που είναι άγνωστο για τα Ελληνικά δεδομένα όπου λειτουργούν όλα με βάση το συμφέρον, το κέρδος, την αναξιοκρατία.
Στόχος μας λοιπόν δεν είναι να αποφασίσουμε αν θέλουμε ή όχι ιδιωτικά Πανεπιστήμια στην χώρα μας αλλά το πώς θα αλλάξουμε τη νοοτροπία και τη στάση μας απέναντι στα Δημόσια.
Οφείλουμε να δώσουμε λύση στο πρόβλημα και όχι ένα ακόμη πρόβλημα. Τα προβλήματα απαιτούν λύσεις και όχι σπασμωδικές ενέργειες δίχως όφελος. Ό,τι δεν μας αρέσει στο Δημόσιο Πανεπιστήμιο οφείλουμε να το αλλάξουμε, το χρωστάμε στους εαυτούς μας, μα πάνω απ’ όλα στις επόμενες γενιές που θέλουν να μορφωθούν και να σπουδάσουν.
Επιτρέψτε μου στο σημείο αυτό να αναφερθώ στο σύστημα της Ανώτατης Εκπαίδευσης στην Βρετανία, όπου ενώ τα πάντα έχουν ιδιωτικοποιηθεί δεν υπάρχουν ιδιωτικά Πανεπιστήμια. Ο λόγος είναι πολύ απλός : τα δημόσια Πανεπιστήμια λειτουργούν εκεί ως ιδιωτικά, δίχως τη μονιμότητα του προσωπικού και με πλήρη οικονομική και διοικητική αυτοτέλεια. Έχει με άλλα λόγια μια ουσιαστική αυτονομία με ό,τι αυτό συνεπάγεται. Έτσι, τα Πανεπιστήμια συναγωνίζονται μεταξύ τους για να αυξήσουν το επίπεδο των παρεχόμενων σπουδών και με τον τρόπο αυτό να προσελκύσουν κονδύλια και κεφάλαια που βελτιώνουν τις υποδομές τους. Σε συνδυασμό μάλιστα με τα φορολογικά κίνητρα που δίνονται, τα Δημόσια Πανεπιστήμια αναδεικνύονται ισχυρότερα από τα Ιδιωτικά.
Αν λοιπόν τα Ιδιωτικά Πανεπιστήμια στην χώρα μας δεν μπορούν να προσελκύουν και να επενδύουν κεφάλαια, όπως τα αμερικάνικα Πανεπιστήμια, τότε θα λειτουργήσουν περισσότερο ως επαγγελματικές σχολές, όπως άλλωστε και τα φροντιστήρια και δεν θα ανεβάσουν το επίπεδο της ανώτατης εκπαίδευσης.
Κλείνοντας την σύντομη αυτή εισήγηση, θα ήθελα να πω ότι αυτό που προέχει στην παρούσα φάση ΔΕΝ είναι η ίδρυση Ιδιωτικών Πανεπιστημίων αλλά η αναμόρφωση των Δημοσίων. Θυμηθείτε, πως κάθε επιλογή έχει το ανάλογο τίμημα, γι’ αυτό ας κάνουμε τη σωστή !
Σας ευχαριστώ.