Διαβάστε το άρθρο μου που δημοσιεύτηκε στην τοπική εφημερίδα της Καβάλας «Χρονόμετρο» το Σάββατο 5 Νοεμβρίου 2005 στην στήλη «Με την ματιά ενός φοιτητή». 
Πιστεύω πως στη σημερινή κοινωνία είναι πολλά τα προβλήματα εκείνα που απασχολούν τους νέους. Προσωπικά, με προβληματίζει το γεγονός ότι η ανεργία παίρνει τρομακτικές διαστάσεις στη χώρα μας. Κυρίως, με τον όρο «ανεργία» εννοούμε ένα μεγάλο σύνολο του εργατικού δυναμικού το οποίο αδυνατεί να ‘βρει και να καλύψει κάποιες θέσεις εργασίας. Το πρόβλημα αυτό απορρέει από την δυσαρμονία μεταξύ της προσφοράς και της ζήτησης στην αγορά εργασίας. Το πρόβλημα αυτό είναι αρκετά έντονο στις χώρες όλου του κόσμου και όπως προανέφερα είναι οξυμμένο στη δική μας χώρα.



Τα αίτια του προβλήματος αυτού έχουν απασχολήσει αρκετούς ανθρώπους στην Ελλάδα, οι οποίοι προσπαθούν να τα αναλύσουν ώστε να δημιουργηθεί μια εικόνα του τι ακριβώς γίνεται. Πρώτα απ’ όλα, το σημαντικότερο αίτιο είναι η μετακίνηση μεγάλων πληθυσμών από την ύπαιθρο στα αστικά κέντρα με αποτέλεσμα να μειωθεί ή ακόμα καλύτερα να εξαφανιστεί η παραγωγή προϊόντων από τους γεωργούς και να αυξηθεί το πρόβλημα της ανεργίας στις πόλεις. Αυτό συνέβη γιατί κανένας φορέας της κρατικής εξουσίας δεν πληροφόρησε τους κατοίκους των αγροτικών περιοχών ότι είναι απαραίτητοι για την οικονομία της χώρας. Επίσης, όσο κι αν φαίνεται απίστευτο το πολιτικό ρουσφέτι και η αναξιοκρατία μαστίζουν την χώρα μας, η οποία γεμίζει τις θέσεις εργασίας με άτομα τα οποία είναι ακατάλληλα και τις πιο πολλές φορές τελείως άσχετα με τη θέση που ανέλαβαν. Αυτό είναι ένα εξίσου σοβαρό πρόβλημα για το οποίο οι αρμόδιοι θα πρέπει να επιτέλους να ξυπνήσουν από το λήθαργό τους και να λάβουν τα απαραίτητα μέτρα.

Αξίζει να σημειωθεί ιδιαίτερα ότι με την ανάπτυξη και την εφαρμογή της νέας τεχνολογίας αρκετές θέσεις εργασίας καλύπτονται με μηχανήματα και πολλά επαγγέλματα έχουν εκλείψει. Παράλληλα όμως, δημιουργούνται νέα επαγγέλματα τα οποία χρειάζονται μεγάλη εξειδίκευση και αφορούν την επισκευή των μηχανημάτων. Βέβαια, αυτό δεν είναι καθόλου καλό γιατί όσοι θα έχουν ένα τέτοιο επάγγελμα, θα δουλεύουν περιστασιακά και θα προστεθούν στο μακρύ κατάλογο της ανεργίας. Όμως, δεν πρέπει να ξεχνάμε και την έλλειψη του σωστού επαγγελματικού προσανατολισμού των νέων. Το εκπαιδευτικό σύστημα σήμερα δημιουργεί ένα αίσθημα ρατσισμού σε κάποια επαγγέλματα και αναδεικνύει κάποια άλλα με κριτήριο πάντα τα χρήματα και τις απολαβές. Έτσι, ο νέος αποπροσανατολίζεται, κάνει λαθεμένες επιλογές, επιλέγει επαγγέλματα τα οποία έχουν «κλείσει» και δυστυχώς αργά καταλαβαίνει πώς είναι στον μακρύ κατάλογο της λίστας με τους ανέργους.

Επίσης, οι συνέπειες από το πρόβλημα αυτό είναι πολλές και αφορούν πολλούς τομείς. Κατ’ αρχάς, οι νέοι ξεχνούν τις γνώσεις τους, αφού έχουν πολύ μεγάλο χρονικό διάστημα να τις αξιοποιήσουν. Ακόμη, η κοινωνική περιθωριοποίηση είναι μια από τις σημαντικότερες συνέπειες, επειδή ο άνεργος αδυνατεί να ρυθμίζει ο ίδιος την ζωή του και δε μπορεί να πάρει μέρος στα κοινά, αφού προτεραιότητά του είναι η εύρεση εργασίας. Επιπλέον, στον οικονομικό τομέα, η ανεργία δεν αξιοποιεί το ανθρώπινο δυναμικό, που σημαίνει την απώλεια του εισοδήματος του ανέργου, την απώλεια των φορολογικών εσόδων του δημοσίου και τη μείωση των παραγωγικών δυνατοτήτων ολόκληρης της οικονομίας.

Συνοψίζοντας, το πρόβλημα της ανεργίας είναι πολύ οξύ και απορρέει από διάφορες αιτίες, κυρίως κοινωνικές και τεχνολογικές. Παρ’ όλα αυτά, αν η κρατική εξουσία αποφασίσει να λάβει κάποια μέτρα, το πρόβλημα θα μειωθεί, αλλά πιστεύω πως ποτέ δεν θα εκλείψει. Τέλος, μερικά από τα μέτρα αντιμετώπισης είναι : η μείωση των εισαγωγών και η αύξηση των εξαγωγών, η προσαρμογή του εκπαιδευτικού συστήματος στις σύγχρονες απαιτήσεις, η οικονομική και τεχνική υποστήριξη των νέων, η ανάληψη εκπαιδευτικών πρωτοβουλιών και η νομική κατοχύρωση της μερικής απασχόλησης.