Διαβάστε εδώ τη συνέντευξή μου στο περιοδικό του WWF "Ζωντανός Πλανήτης" (Χειμώνας 2006-2007, Αρ. τεύχους 5).




Παρατίθεται η συνέντευξη που έδωσα στο τριμηνιαίο περιοδικό του WWF Ελλάς «Ζωντανός Πλανήτης» με αριθμό τεύχους 5 (Χειμώνας 2006-2007) στην ενότητα «Φύση και Θέσεις». Θα ήθελα να ευχαριστήσω το προσωπικό του WWF για την τιμή αυτή που μου κάνανε και ιδιαίτερα την κυρία Άννα Κάβουρα, η οποία επιμελήθηκε την συνέντευξη καθώς και τον κύριο Μάριο Βόντα, ο οποίος ανέλαβε τον σχεδιασμό και τα σκίτσα της συνέντευξης. Ένα πολύ μεγάλο ευχαριστώ για όλα όσα έχετε κάνει όλα αυτά τα χρόνια!



Homo WWFius
Ηρακλής Λαμπαδαρίου
ετών 19: Υποστηρικτής του WWF Ελλάς από το 1998

Είναι από τους πιο παλιούς υποστηρικτές μας. Σχεδόν μεγάλωσε μαζί με το WWF Ελλάς. Τον θυμόμαστε όταν πρωτοήρθε κοντά μας –δεκάχρονος μαθητής- για να γίνει ένα από τα πρώτα μέλη του παιδικού τμήματος Panda club. Παρά τον ενθουσιασμό του τότε, δεν μπορούσε κανείς μας να φανταστεί την αξιοζήλευτη δράση που επρόκειτο να αναπτύξει στα επόμενα χρόνια.

Ζ.Π.: Τι ήταν αυτό που σε έφερε κοντά στο WWF;
Η.Λ.: Η πίστη ότι με συντονισμένες προσπάθειες και οικονομική βοήθεια ατόμων που πραγματικά ενδιαφέρονται και δεν μένουν παθητικοί δέκτες των όποιων αποφάσεων που αφορούν την ίδια τους τη ζωή, το ίδιο τους το μέλλον, θα επιτευχθούν οι στόχοι για μια καλύτερη αντιμετώπιση των περιβαλλοντικών ζητημάτων, τα οποία έθεσε και συνεχίζει να θέτει το WWF. Άλλωστε, ως ένας ενεργός πολίτης που προσπαθώ να είμαι δεν θα μπορούσα να μην ασχοληθώ με τα τόσο σοβαρά ζητήματα του φυσικού μας περιβάλλοντος. Παράλληλα, θα έλεγα ότι και η χώρα μας με τις φυσικές ομορφιές της, με τον μοναδικό συνδυασμό χρωμάτων και αισθήσεων της πλούσιας φύσης, της σου δημιουργεί μια αγάπη για όλα αυτά και συγχρόνως καταφέρνει να σε κάνει να αγωνιστείς για την διατήρηση όλου αυτού του κάλλους και της αρμονίας.

Ζ.Π.: Πως νοιώθεις σήμερα σε σχέση με τότε;
Η.Λ.: Ικανοποιημένος και χαρούμενος, βλέποντας τις προσπάθειες που ξεκίνησαν το 1998 να καρποφορούν και εν μέρει να έχουν επιτευχθεί οι περισσότεροι στόχοι που έθεσα τότε και αποφασισμένος να συνεχίσω ακούραστα με μεγαλύτερο πάθος στο δύσκολο έργο της προστασίας του περιβάλλοντος. Στην αρχή ήμουν λίγο επιφυλακτικός, επειδή δεν ήξερα τι πρέπει να κάνω, από πού πρέπει να αρχίσω, εάν μπορώ να τα καταφέρω. Αντίθετα, σήμερα τίποτα δεν μου δημιουργεί τέτοια ερωτήματα και έχω καταλάβει απ’ όλα όσα έκανα ότι με θέληση και υπομονή μπορεί κανείς να πετύχει τα πάντα!

Ζ.Π.: Πως πιστεύεις ότι αυτή σε επηρέασε στη διαμόρφωση της προσωπικότητάς σου και στις αποφάσεις που έπρεπε να πάρεις για το μέλλον σου;
Η.Λ.: Πολλά και σημαντικά πράγματα που μου έχουν διαμορφώσει τον χαρακτήρα καθώς και τον τρόπο με τον οποίο σκέφτομαι. Μπορώ να πω με ειλικρίνεια ότι αντιμετωπίζω διαφορετικά τα πράγματα και τις καταστάσεις που συναντώ στην καθημερινότητά μου, τα αντιμετωπίζω από μια άλλη οπτική γωνία. Επίσης, μέσα από όλα όσα έχω ζήσει με το WWF κατάφερα να καταλάβω τι σημαίνει εθελοντισμός και κυρίως τι σημαίνει αλτρουισμός, πράγμα που δεν θα μπορούσα ποτέ να μάθω εάν δεν είχα ασχοληθεί ενεργά όσα βιβλία και λεξικά κι αν διάβαζα.

Ζ.Π.: Είσαι παράλληλα και εθελοντής με πλούσια δράση και πρωτοβουλίες στην Κομοτηνή, όπου σπουδάζεις. Τι σημαίνει για σένα ο εθελοντισμός;
Η.Λ.: Ναι, αυτό είναι αλήθεια. Από πέρυσι που ήρθα ως πρωτοετής φοιτητής στην Κομοτηνή ανακάλυψα πολλά πράγματα με τα οποία θα μου άρεσε να ασχοληθώ, πολλούς φορείς, πολλά εθελοντικά προγράμματα, πολλές ευκαιρίες ενασχόλησης με τα κοινά. Γενικά, ψάχνω να βρω πράγματα με τα οποία να περνώ δημιουργικά τον ελεύθερό μου χρόνο. Δεν μου αρέσει να υπάρχουν στιγμές στην καθημερινότητά μου που να λέω στον εαυτό μου «Και τώρα τι να κάνω;» ή «Πώς θα περάσω την ώρα μου;». Θέλω από το πρωί που θα ξυπνήσω μέχρι το βράδυ που θα κοιμηθώ να ζω μια έντονη μέρα, γεμάτη προκλήσεις αλλά και εμπειρίες. Έτσι, ο εθελοντισμός έγινε ένα βασικό κομμάτι στη ζωή μου, που πραγματικά δεν μπορώ να φανταστώ τον εαυτό μου δίχως αυτόν. Σημαίνει για μένα πολλά τα οποία αν κάποιος δεν τα ζήσει, δεν ασχοληθεί με τον εθελοντισμό δεν θα καταλάβει ποτέ όσα κι αν του πει ο οποιοσδήποτε, όπως εγώ. Άλλωστε, είμαι ακόμη πολύ μικρός για να μπορώ να φτάσω σ’ έναν ορισμό του εθελοντισμού, για να περιγράψω τι σημαίνει για μένα. Από την άλλη, ο εθελοντισμός έχει κάτι μοναδικό που δεν είναι άλλο από τις πολλές πτυχές τις οποίες ακόμα τις ανακαλύπτω. Όσο περισσότερο ασχολείσαι μ’ αυτόν τόσα περισσότερα μαθαίνεις και τόσο περισσότερο αντιλαμβάνεσαι τι είναι.

Ζ.Π.: Πως βλέπεις ότι έχει διαμορφωθεί η περιβαλλοντική συνείδηση σήμερα;
Η.Λ.: Η περιβαλλοντική συνείδηση αποτελεί ακόμη το ζητούμενο. Έχουν γίνει βέβαια σημαντικά βήματα από την πλευρά της πολιτείας αλλά χρειάζεται να γίνουν πολλά περισσότερα. Είμαστε ακόμη σ’ ένα νηπιακό στάδιο θα έλεγα, αφού, για παράδειγμα, μόλις την τελευταία πενταετία οι περισσότεροι δήμοι της χώρας συμμετέχουν σε κάποιο πρόγραμμα ανακύκλωσης, έστω και πιλοτικό. Φέρνω το παράδειγμα αυτό, επειδή αν δεν νοιαστεί η ίδια η πολιτεία να δημιουργήσει ένα κλίμα για να μεταδοθεί μια τέτοια συνείδηση στους πολίτες, τότε και οι ίδιοι θα είναι απρόθυμοι. Όμως, η πολιτεία δεν φέρει την αποκλειστική ευθύνη. Μου είναι αδύνατον να πιστέψω ότι υπάρχει έστω και ένας πολίτης που να μην γνωρίζει ότι είναι κακό να πετάς κάτω σκουπίδια και παρ’ όλα αυτά το κάνει! Πάντως τα προγράμματα ανακύκλωσης είναι μια καλή αρχή…

Ζ.Π.: Στις μέρες μας, όταν ένας νέος άνθρωπος ασχολείται τόσο πολύ με σύγχρονα κοινωνικά προβλήματα, αντιμετωπίζεται λίγο-πολύ ως «εξωγήινος». Έχεις βιώσει κάτι ανάλογο στον φιλικό σου κύκλο και πως το αντιμετώπισες;
Η.Λ.: Πράγματι, έχει δημιουργηθεί αυτή η μορφή προκατάληψης στις μέρες μας. Όμως, αν καλέσουμε τα άτομα με τις αντιλήψεις αυτές να πάρουν μέρος εθελοντικά σε κάποιο πρόγραμμα θα διαπιστώσουν ότι όχι μόνο έχουν λάθος κρίση αλλά ότι θα πρέπει να μας χαρακτηρίζουν «υπερ-ανθρώπους». Ίσως να ακούγεται εγωιστικό αλλά αν αναλογιστεί κανείς τον προσωπικό χρόνο που διαθέτει ο εθελοντής, τις γνώσεις του, τον κόπο του και το σημαντικότερο την ικανότητα να συνδυάζει την εθελοντική του δράση με τα υπόλοιπα θέματα της προσωπικής του ζωής, τότε φαίνεται και ακούγεται εντελώς διαφορετικό. Έτσι, αντιμετώπισα κι εγώ τους φίλους μου. Τους κάλεσα να πάρουν μέρος σ’ ένα πρόγραμμα εθελοντικής δράσης και από τότε έχουμε δημιουργήσει έναν πυρήνα, μια μικρή ομάδα, η οποία ασχολείται μ’ ό,τι αφορά τον εθελοντισμό στην Κομοτηνή.

Ζ.Π.: Ποιες είναι οι προτάσεις σου για το μέλλον. Ποιοι παράγοντες πιστεύεις ότι θα έκαναν τους πολίτες πιο «ενεργούς», περιβαλλοντικά ευαίσθητους;
Η.Λ.: Δύσκολη ερώτηση και ακόμη πιο δύσκολη απάντηση… Λοιπόν, δεν έχω ασχοληθεί ιδιαίτερα με τον τομέα διατύπωσης προτάσεων σχετικά με το ποιες ενέργειες θα μπορούσαν να γίνουν για την ωφέλεια του περιβάλλοντος. Άλλωστε, δεν μου το επιτρέπει και το αντικείμενο των σπουδών μου με τις γνώσεις που μου δίνει, μιας και σπουδάζω σε Τμήμα Ελληνικής Φιλολογίας. Αυτός είναι και ο λόγος που μου είναι αρκετά δύσκολο να διατυπώσω τις προτάσεις που μου ζητάτε. Όσον αφορά την ενεργή συμμετοχή των πολιτών, πιστεύω ότι τον πρώτο λόγο έχει η πολιτεία. Με τα δικά της παρεμβατικά προγράμματα μπορεί να διαμορφώσει μια περιβαλλοντική ευαισθησία των ατόμων της κοινωνίας και να τους κάνει πιο «ενεργούς». Το θέμα είναι οι προτεραιότητες τις οποίες βάζει και η ένταση της θέλησης με την οποία αντιμετωπίζει ένα συγκεκριμένο θέμα. Τέλος, μεγάλο βάρος δίνω στην παιδεία των πολιτών, την οποία χειρίζεται η πολιτεία με διαφορετικό δυστυχώς κάθε φορά τρόπο για να επιτύχει το ανάλογο αποτέλεσμα.

Ζ.Π.: Με την ευκαιρία της φιλοξενίας σου στον Ζ.Π. τι μήνυμα θα ήθελες να δώσεις στους αναγνώστες του περιοδικού;

Η.Λ.: Θα ήθελα να σας ευχαριστήσω πολύ γι’ αυτήν σας την φιλοξενία στο περιοδικό «Ζωντανός Πλανήτης» και κυρίως για την τιμή που μου κάνετε. Επί της ευκαιρίας, θα ήθελα να αναφερθώ στους αναγνώστες σας για να τους πω ότι στο χέρι μας είναι να κρατήσουμε αυτόν τον πλανήτη «ζωντανό» και ότι δεν υπάρχει κανένα εγχείρημα, καμιά προσπάθεια που να μην μπορεί να επιτευχθεί και να αποδώσει θετικά αποτελέσματα. Με συντονισμένες ενέργειες, υπομονή, επιμονή και κυρίως ψυχικό σθένος ακόμη και ένα πρόβλημα που φαίνεται δύσκολο μπορεί να επιλυθεί. Σας ευχαριστώ.